Dag 7 What A Special Day!

Vanochtend ben ik pas om 8 uur vertrokken richting Moab .
Een keertje wat later want ik had goed uitgeslapen en ook nog een Motel ontbijtje genuttigd.
Gisteravond heb ik nog lang gekeken of ik vandaag terug zou gaan naar de Five Hole Arch en uiteindelijk besloot ik  om het niet te doen.
Wie weet kom ik daar nog wel een keer.
Maar goed dan mijn belevenis van vandaag!
Als eerste ging ik naar Canyonlands NP, daar zou ik de False Kiva trail gaan doen.
Onze trouwe volgers kennen Canyonlands NP misschien nog wel van onze reis in 2016.
Een prachtig park ,maar ik kwam dus voornamelijk om de False Kiva trail te doen.
Wat een machtige mooie trail , niet normaal meer!
Het begon eerst vlak want dan  loop je naar de rim en opeens begin je naar beneden af te dalen via allerlei soorten rotsen.
Op een gegeven moment zie je dan de Canyon  en dan ben je weer even stil , wat een buitengewoon uitzicht.
Natuurlijk ken ik dat al maar meer van de uitkijkpunten waar je langs rijd als je het park bezoekt.
Op een gegeven moment moest ik weer omhoog klimmen en zag ik al ongeveer waar ik naar toe moest lopen.
Eenmaal boven stond ik onder een plafond en hoog tegen de wand aan en had hier dus ook een wonderlijk uitzicht. En ook de stilte die er heerste  , heerlijk even genieten maar ondertussen dacht ik waar is die Kiva nou?
Gelukkig zag ik verderop dat er weer cairns stonden en ben toen die richting op geklauterd.
En ja hoor , daar was hij dan . Ok , het zag er netjes uit ,maar ik kon er niet dichtbij komen omdat het officieel gesloten is . Een paar jaar geleden hebben ze de Kiva gesloopt.
Triest , wie doet zoiets nou?
In wezen had ik wel langs de afsluiting kunnen gaan maar voor mij hoefde dat niet.
Een Kiva is een ontmoetingsplaats van de Pueblo indianen , dat kan in een in de grond gegraven cirkel zijn of zoals deze boven de grond.
Nu weten ze niet zeker of dit wel een echte is vandaar de naam False.
Ok , nou als die KIva er niet was geweest had het me niks uitgemaakt. Voor mij was de wandeling en het uitzicht al voldoende.
Ok , na een korte rustpauze en tijd voor bezinning ben ik weer terug gegaan en pfff dat was weer even een workout in de hitte. Het was qua afstand 6.5 km v.v. dus niet zo ver maar wel qua inspanning zwaar.
Eenmaal boven gekomen stond er een stel op de parking en die gingen de trail ook doen. Het waren ook USA fanaten qua natuur en trails , dus we hebben best wel even staan kletsen en gegevens uitgewisseld.

Voor de middag had ik nog een andere trail op het oog ,eentje van ongeveer 8 km.
Die heb ik niet gedaan omdat ik wat rust wilde creëren, want ik ga de komende dagen hier veel trails doen en die van zaterdag is zelfs een van de A categorie.
Dus toen heb ik nog wat viewpoints gedaan en ondanks dat ik daar al wat vaker ben geweest toch  weer van genoten .
Rond een uur of twee hield ik het voor gezien en wilde al  naar Moab gaan.
Maar toen dacht ik waarom ga ik niet de Shafer trail doen ?
Dit is een trail met je auto langs haarspeldbochten naar beneden.
Echt te gek , dit wilde al heel lang maar ik had vaak niet de juiste auto ervoor.
Ik had die weg al gezien vanaf viewpoints en het zag er wel gaaf uit.
Dus ik naar beneden voor het eerste gedeelte , deze is dus 5,3 miles lang en dan kom je via die gave smalle weg met enge bochten in de Shafer Canyon.
Onderweg kwam ik nog heel veel zware Jeeps tegen, maar gelukkig zie je die ver van te voren aan komen en dan wacht je even bij een bocht voor het wat veiliger passeren.
En toch viel dit traject me erg mee!
Daarna moest ik via een zeer rotsachtige weg 12 miles  rijden om uit het park te komen .
Maar wat een uitzicht , geweldig  en op een gegeven moment kwam ik bij het “Thelma and Louise Point”, de plek waar de bekende laatste scène uit de film is opgenomen.
Bij deze weg hoef je niet bang te zijn dat je vast komt te zitten zolang je maar 4 wheel drive en high clearance hebt. Het enige waar je bang voor moet zijn is een lekke band door de puntige rotsen.
De weg eindigt bij de Potash Site, waar in een aantal grote waterbassins zout wordt gewonnen. De heldere blauwe kleur van het water geeft een opvallend contrast met de roodbruine kleuren van de omgeving.
Wat was ik blij dat ik uiteindelijk het asfalt bereikte. Compleet door elkaar geschud en ook was ik op tijd weg want zoals je op de laatste foto’s kan zien kwam er een regenfront achter mij aan.
Wat een avontuur! Ik heb er van genoten en het was heel erg spannend!
Dus uiteindelijk heb ik een hele andere dag gehad en zelfs een geweldige prachtige dag!

o ja , ik heb ook wat filmjes vd weg , sorry voor het trillende beelden.

See you down the road!