Dag 9 When The Going Gets Tough , The Tough Get Going

Ik had de wekker op 4.45 uur gezet. De wekker? Normaal ben je dan toch  al wakker .
Maar dat durfde ik niet aan, want ik moest echt om 5 uur vertrekken.
Het werd 5.15 uur. Pfff , heel zachtjes te werk gaan om de anderen in het Motel hun rust  te gunnen.
Een rit naar Canonlands NP deels in het donker maar al snel kwam de zon achter mijn auto al op.
Ik moest de auto parkeren bij de Elephant Hill Parking.
Allemaal niet moeilijk te vinden dus kon ik om 7.15 uur aan mijn trail beginnen.
Mijn rugtas gevuld met 4,5 liter water en broodjes en energierepen/koekjes.
Ik leek wel een sherpa ,al mag ik dat eigenlijk niet vergelijken omdat die lachen om mijn kleine rugzakje.
Het begin van de trail was gelijk even echt er tegen aan gaan , flinke stijging en ik kreeg mijn ademhaling niet onder controle en had het al snikheet.
Nou dacht ik moet ik zo nog 9,6 km verder?
Eenmaal op een wat vlakker stuk zat ik al snel in mijn ritme en na wat stijgingen en dalingen kwam ik in een wash terecht.
Hier heb ik echt een hele tijd lekker in de schaduw gelopen wel weer door een los zandje maar dat kon ik inmiddels wel aan.
Daarom is het ook zo belangrijk om deze trail zo vroeg te beginnen!
Voorbereiding maakt het je gemakkelijker en kan ervoor zorgen dat je uit de problemen blijft.
Mijn gps werkte goed maar er waren ook weer genoeg cairns om je de goede richting te sturen.
Een mooie hike langs prachtige rosten die weer om elke hoek veranderden .
Niet de donker gekleurde rotsen die ik de laatste dagen gewend was maar meer een wat fletsere kleur , licht terracotta?
Je kon ook  zien dat het de laatste dagen flink had geregend want er waren heel veel ondiepe kommen gevuld met water.
Onderweg werd je ook door richtingaanwijzers gewezen op de afstand en waar andere bestemmingen lagen! Erg handig!
Ok, het laatste stuk , nou that was different cook!
Flinke stijgingen , klimpartijen en het tempo lag  er gelijk uit.
Steeds vaker even pas op de plaats en gelijk wat drinken en wat eten.
Vlakbij mijn doel kwam de vrouw die ik op de parkeerplaats had zien vertrekken al weer terug.
Knap hoor zo snel gelopen,  een echte klimgeit!
Ze zei dat ik er bijna was en dat ik dan alleen zou zijn.
Dus gelijk weer verder maar vanaf dat moment lette ik meer op de cairns dan op mijn gps.
Wat een strijd om boven te komen en ja hoor op een gegeven moment zag ik vanaf opzij de Druid verschijnen!
Daarna heb ik niet meer gekeken en gewacht totdat ik eindelijk boven was .
En ja , wat een kolos , hoe kan zoiets ontstaan?
Zo mooi , onwerkelijk…………………..
Gelijk al mijn spullen afgegooid en nog even rondgewandeld voor de usual fotosessie .
Daarna , ja weer in mijn eentje en in total silence genoten van deze hikedroom!
O ja , ik had er dus 3 uur over gedaan incl kleine stops.
Rond 10.45 ging ik al weer terug , zonde idd maar ik moest proberen om die koperen ploert voor te blijven!
Alles ging voorspoedig en ik dacht al van zo nou dit gaat sneller dan de heenreis.
Forget it !!!!
De wash was dus al gevuld met de zonnestralen!
Het eerste uur ging nog wel ,maar op een gegeven moment kwam de klad erin .
Wat een hitte , het leek wel of ik door een gang liep waar ze de terras verwarmers waren vergeten uit te zetten.
Heftig mensen , ondanks dat ik nog genoeg water had en dat ook tot me nam leek het net of ik amper vooruit kwam.
It was a struggle, maar ik liet me niet kennen, no way.
De laatste 2 kilometers maakten mijn benen het tempo uit en niet mijn wil.
Onderweg , dus rond een uur of twaalf kwam ik nog zeker tien mensen tegen die op weg waren naar de druid, petje af , 2 keer dus door die qua temperatuur woestijn.
Maar wie zegt dat ze het gehaald hebben?
Ok , mijn Jeep heeft zich heel lief over mij ontfermd toen ik op de parking aankwam.
De boel in de auto gegooid en gelijk weggegaan.
In de auto ook nog een halve liter weggewerkt in 1 keer.
Dus totaal kwam ik op 4,5 liter water!
Op 21 km , een record afstand overigens , dat heb ik in Holland nog nooit gelopen.
Weer een klasse A trail overwonnen , al was het kantje boord.
Deze zal ik net als de Squirrel Canyon Trailhead nooit meer vergeten.
Een aanrader !!!
Op mijn motelkamer in Moab me gelijk afgemeld bij Caroline en daarna een heerlijk biertje genomen en alle zweet en zand van me af gespoeld onder de douche.

Some Days Are Better Than Others , This Was The Best!