Dag 4 Work out

Hi You All !

Voor vandaag stond er een heftige en zware trail op de agenda.
Aangezien het hier enorm warm is besloot ik om zo vroeg mogelijk aan deze trail te beginnen.
Dus rond 6.10 uur reed ik weg bij mijn Motel.
Gelukkig hoefde ik niet lang te rijden want het was maar een uurtje rijden.
Ja en idd moest ik weer via een dusty dirtroad naar de parkeerplaats.
Toen ik daar uitstapte was het fris , zo’n 15 graden.
Op de parkeerplaats heb ik mijn rugzak gepakt met heel veel water ( bijna 4 liter) en eten voor onderweg.
Ik zou dus de Squirrel Canyon Trail gaan doen met uiteindelijk het doel om bij de White Domes te komen.
Hier zou ik dus wel de hele dag mee zoet zijn.

Het is dus niet zomaar een wandeling!
Het begon al gelijk met een rul zand parcours en wat heb ik dat zand later nog vaak vervloekt!
Na het zand liep ik langs een creek door de bossen , wel wat fris onderweg maar dat zou later wel veranderen.
Langzaam ging het pad stijgen en werd het erg zwaar .
Ik heb dus vandaag de hel meegemaakt en uiteindelijk ben ik terecht gekomen in de Hemel.
Wat een trail , zo een had ik er nog nooit meegemaakt.
Het leek wel een interval parcours , eerst weer door het rulle zand omhoog lopen , dan slickrock dus even wat makkelijker en dan kwam er weer zand.
Ook veel klimmen en ondertussen op mijn gps kijken of ik wel goed liep.
Na het wandelen door het bos steeg ik dus langzaam via dat pad omhoog en kwam ik ook in de zon te lopen.
Het werd zwaar , erg zwaar , vandaar dat ik het vergelijk met de Hel ,maar ook zo mooie natuur weer.
Prachtige Canyonwanden en op die hoogte ook nog genoeg groen.
Tijdens deze trail ben ik dus echt niemand tegen gekomen, heel apart om in de wildernis wel 8 uur alleen te zijn.
En het kan ook gevaarlijk zijn, want ik heb dus heel veel pootafdrukken gezien die niet van honden of vee waren. (Bobcat of misschien Mountain Lion)
Na het lange klimmen kwam ik op een plateau met een prachtig uitzicht op nieuwe rotsformaties.
Helaas zaten daar dan ook weer zandpaden tussen.
Eigenlijk vond ik dit uitzicht al voldoende, maar ik ben toch doorgegaan omdat ik wist wat er zou komen.
Maar daar moest ik nog zeker 4 km voor stijgen
Op een gegeven moment kon ik zelfs aan de overkant de grens van Zion NP zien en later zag ik ten oosten ervan een enorme rookwolk.
Bosbrand dus , ik vermoedde dat het bij Bryce Canyon NP was. ( in motel bij het park gekeken op internet en inderdaad was er daar een bosbrand bezig)
Na 4 uur en 16 min kwam ik dan eindelijk bij de White Domes aan.
Wat een geweldige mooie heuvels en daarom was ik in de hemel met dit moois.
Na de ontberingen onderweg kwam dit net op tijd .
Uiteindelijk gaf de gps aan dat ik bijna 10 km had gelopen en geklauterd had met een stijging van 595 meter.
Apart dat als je dan zo uitgeput boven aankomt opeens weer energie krijgt van dat moois en daarboven gewoon even verder gaat met rondlopen.
Maar ook even pas op de plaats gemaakt en echt even bijgekomen want ja ik moest ook weer terug.
Dit ging gelukkig wat sneller , 9,5 km in 2 uur en 42 min.
Maar die laatste kilometer naar de parkeerplaats moest ik dus omhoog door rul zand en volgens mij wel een helling met 10 % stijging.
Ok , wat een dag , ondanks de zware inspanning is dit toch wel de mooiste trail geweest van al mijn  USA vakanties!


Op een foto zie je een soort rotswratten, dit zijn volgens mijn Moqui balls of marbles.
Door erosie komen ze tevoorschijn , ik heb er dus 1 in mijn hand op de foto.
Ze zijn er in allerlei formaten.

Uitleg van internet :
Moqui-knikkers zijn kleine, bruinzwarte balletjes die zijn samengesteld uit ijzeroxide en zandsteen en die ondergronds zijn gevormd toen ijzermineralen neergeslagen werden uit stromend grondwater. Ze komen voor op veel plaatsen in het zuiden van Utah, ofwel ingebed in of losjes verzameld in "plassen" op de grond nabij ontsluitingen van Navajo-zandsteen uit het Jura-tijdperk


Ok , genoeg gewandeld en geschreven vandaag!
Ik hoop dat ik een beetje soepel uit bed kom morgen.

Cu you down the road! Bye Bye