Dag 11 OMG Moments

Mijn Motel van gisteravond was goedkoop en dat was ook wel merkbaar.
Het  bed was wel goed maar het was allemaal wat krakkemikkig .
De stopcontacten , kranen e.d. moest je vasthouden anders zouden ze meedraaien of afbreken.
En dan vanochtend het ontbijt , de zaal zag er wel redelijk uit , er stonden genoeg apparaten maar die waren niet in gebruik.
Nou dan is deze jongen zo weg en toen ben ik maar bij de Mac een ontbijt gaan scoren.
Ook niet alles maar ik kon weer gevuld op pad.
Het zou weer een lange dag worden ,maar uiteindelijk een prachtige dag.
Vanuit Vernal ging ik richting het noorden naar het mij onbekende Flaming Gorge RA.
Dit ligt deels in Utah en deels in Wyoming.
Dit meer is ontstaan na de bouw van de Flaming Gorge dam, gebouwd rond dezelfde tijd als de Hoover dam bij Las Vegas.
Maar voordat ik daar aan kwam reed ik door een prachtig gebied, wat een heerlijke weg om te berijden , zo stil ook.
Eerst langs een mijngebied (fosfaatwinning) , waar ook werd gewaarschuwd dat er ontploffingen zouden plaatsvinden dus je mocht niet van de weg af.
Later zou ik op een hoogte rijden van 2900 meter en je zag dus ook de boomsoorten veranderen.
Maar goed , ik had van tevoren uitgezocht wat ik wilde zien bij de Flaming Gorge  en dat kon ik dan ook makkelijk vinden .
Wat een uitzicht , dat was mijn 1ste OMG en dat gold dus voor alle viewpoints.
Nog even bij het Visitors Center geweest voor de magneten en daarna even broodjes gesmeerd aan een picknicktafel.
En ik had dus ook geweldig weer vandaag!!
Na deze RA reed ik richting Rock Springs en onderweg ben ik gestopt om even te genieten van een gewoon heuvelachtig landschap wat toch een mooie uitstraling had.
Terwijl ik daar stond stopte er opeens een speciale 4 wd maar uitgebouwd om boven op het dak te kunnen slapen.
Er stapte een man uit en die vond het gebied ook wel mooi , hij kwam van Chicago en was een Amerikaan van Pakistaanse afkomst.
Leuk aan de praat geraakt en hij was dus ook alleen op pad en was wel geïnteresseerd in mijn speciale bezienswaardigheden van zijn land.
Dus foto gemaakt en e-mailadressen uitgewisseld , wie weet heb ik een logeeradres in the windy city.
Hij zou hierna de Pan American route gaan rijden , dus helemaal naar het zuiden van Zuid Amerika.
Ok , eenmaal Rock Springs bereikt , daar even getankt en weer snel verder want het was al laat geworden.
Mijn volgende doel was the sacred rim trailhead bij Fremont Lake boven het plaatsje Pinedale.
Een half jaar geleden had ik mijn reis al vaststaan maar ik blijf dan toch altijd nog internet afzoeken naar mooie plaatsen die ik nog niet ken.
Zo vond ik op lochnora.nl een reisverslag met foto’s van deze sacred rim tocht.
Ik was gelijk verkocht en heb toen mijn traject deels veranderd.
Wel leuk om even te lezen wat zij schrijft ,  ik heb dus ook even Ctrl C en Ctrl V gedaan.

We lopen daarna nog even binnen in het Visitor Center en praten wat met de vrouw die er werkt. Ze is verbaasd dat ik informatie heb over een wandeling die de locals eigenlijk geheim willen houden. Hij staat op geen enkele officiële site vermeld. Chris moet lachen. Hij weet dat ik graag internet afstruin voor bijzondere plekjes. De gps track had ik geloof ik gevonden op een duitstalige blog.We lopen naar de trailhead van de Pole Creek Trail. Hier begint de wandeling. We lopen door een prachtig open naaldboombos met veel bloemetjes. Bij een onopvallende splitsing zonder bordjes slaan we links af. Dit zou de trail moeten zijn. En jawel, na 3 kilometer stijgen (100 meter hoogteverschil) komen we bij de Sacred Rim. Wow, wat een fantastische plek. We begrijpen meteen waarom er niet teveel ruchtbaarheid wordt geven aan dit juweeltje. We staan honderden meters hoog op een rim met her en der grote rotsblokken. Recht onder ons een aantal meren, daarachter steile rotswanden en daarachter de fantastische besneeuwde toppen van de Wind River Range. Wat een schitterend uitzicht! En wat een afgronden. Ik krijg er spontaan hoogtevrees van. Je kan hier heel diep vallen. We zijn er helemaal alleen. Echt mooi! Een heerlijke plek om van te genieten op een van de grote plattere rotsblokken.


Hier ben ik weer!

Nou die trail was dus wel weer even heftig maar toen ik eenmaal redelijk uitgeput boven kwam aan de rim was het mijn 2de OMG moment.
Ik stond daar , ja idd weer helemaal alleen , ok niet helemaal maar met 2 Raven die op een rotsblok aan het bijtanken waren.
Wat een uitzicht , prachtig die nog besneeuwde toppen en die diepte , pffff Heaven Can Wait
En ik had weer geluk dat het weer nog super was!
Maar goed het was al laat dus afscheid genomen van het koppel Raven en weer terug naar de P plaats.
Na een kort ritje kwam ik bij mijn Motel aan, deze staat op een junction van 2 wegen .
Maar heel raar mijn kamer bleek nog niet klaar te zijn , ook het restaurant was dicht en ja hoor en van de wifi was weinig in de lucht te vinden.
Jammer want de kamer is wel leuk , een beetje blokhut uitvoering.
Kortom een verschrikkelijke mooie dag met een klein minpuntje.
Ik hoop dat ik het verslag nog verzonden krijg , foto’s zal moeilijker worden.

Have a good time!